تبديل متان در مجاورت دي اكسيد كربن بوسيله تخليه تابشي پالسي در فشار اتمسفر: تأثير تراكم پالس

تبديل متان در مجاورت دي اكسيد كربن و در فشار اتمسفر بوسيله تخليه تابشي پالسي مورد تحقيق قرار گرفت و در آن پهناي پالس تا حدود 50 نانوثانيه و مقادير كمتر از آن متراكم گرديد . اين متراكم سازي توانايي كار در فركانس هاي بالاتر، بيش از 3 كيلوهرتز، را بدون انتقال از حالت تابش به جرقه در پلاسما فراهم ساخت . گازهاي اصلي خروجي شامل گازهاي سنتز ) CO ، ) H2 و محصولات ) C2 اتيلن، اتان و استيلن ) بودند . در نسبت هاي مساوي از گازها يعني CO2/CH4=1 ، در حدود %42 از انرژي پلاسما صرف جداسازي شيميايي گرديد در حالي كه تبديل گازها نسبتاً بالا و در حدود %55 براي متان و %42 براي دي اكسيد كربن بود . در اين نقطه مصرف انرژي براي هر مولكول تبديل شده كمتر از 3,8 الكترون ولت بود . در نسبت هاي بيشتر CO2/CH4 بازده انرژي راكتور حتي بهتر از مقدار ذكر شده نيز به دست آمد . به عنوان مثال براي مورد CO2/CH4=5 ، در حالي كه راندمان انرژي در حدودد %45بود، تبديلات در حدود %45 و %65 بترتيب براي متان و دي اكسيد كربن حاصل شد . در اين تحقيق حالت غير تعادلي بالاي انرژي ارتعاشي در پالس هاي كوتاه بررسي شده است كه به ويژه در مولكول دي اكسيد كربن منجر به بهبود راندمان انرژي گرديده است .