بررسي جايگاه و نقش روش تحقيق تاريخي در پژوهش هاي علوم رفتاري

تاريخ، بايگاني كامل، دقيق و با معنايي از موفقيت بشر است. تاريخ عبارت است از تعريف و توصيف وقايع گذشته و تجزيه و تحليل انتقادي اين وقايع به نحوي كه حقايق گذشته را روشن و مشخص سازد. به اين ترتيب، تاريخ مطالعه تمام وقايع مربوط به انسانهاي گذشته را در بر ميگيرد. به عبارت ديگر روش تحقيق تاريخي از آن دسته تحقيقاتي است كه بر موضوعي معين كه در گذشته و در يك مقطعه زماني مشخص اتفاق افتاده است صورت ميگيرد اين مجموعه، بايد به صورت جرياني از حوادث تعريف و تبيين گردد، زيرا تعريف و توصيف وقايع گذشته، اگر به صورت جدا از هم انجام گيرد، بيوگرافي (شرح حال) خواهد بود نه تاريخ؛ لذا ما در اين تحقيق به تاريخچه و اهداف پژوهش تاريخي و همچنين مراحل اجراي پژوهش تاريخي مي پردازيم.