بررسي اثر استفاده از روش ريخته گري توپر بر اتصال فلزات غير همجنس آلومينيوم و منيزيم از طريق فرآيند ريخته گري مركب

در اين تحقيق فلزات آلومينيوم و منيزيم با استفاده از فرآيند ريخته گري مركب با موفقيت به يكديگر متصل گرديدند. نتايج انجام بررسي ها بر روي اتصال اين فلزات بوسيله فرآيند ريخته گري مركب نشان داد كه ايجاد اتصال بين فلزات آلومينيوم و منيزيم ( آلومينيوم به عنوان مغزه جامد و منيزيم به عنوان فلز ريخته گري) از طريق اين فرآيند و با استفاده از ريخته گري توپر (مدل فومي) باعث كاهش ضخامت لايه واكنشي نسبت به ريخته گيري معمولي ( با مدل چوبي) مي شود. از طرفي د رريخته گري توپر شاهد كاهش تركيبات بين فلزي نامطلوب و زود ذوب در فصل مشترك بخصوص در نسبت هاي حجمي مذاب به مغزه جامد بالاتر هستيم ، كه اين مسئله عمدتا ناشي از تاثيرات فوم و ايجاد گازهاي حاصل از تبخير آن بر جريان مذاب و جلوگيري از واكنش بيش از حد مذاب با مغزه جامد و در نتيجه كاهش زمان تماس بين مذاب و جامد است. علاوه بر آن مشخص شد كه افزايش نسبت حجمي مذاب به مغزه جامد در فرآيند ريخته گري مركب فلزات آلومينيوم و منيزيم ، چه در زوش ريخته گري معمولي (مدل چوبي) و چه در روش توپر ( مدل فومي) منجر به افزايش ضخامت لايه واكنشي در فصل مشترك آنها مي شود كه اين افزايش در ضخامت لايه واكنشي در ريخته گري با مدل چوبي روند محسوس تر و يكنواخت تري دارد.