اعمال پوشش هيدروكسي آپاتيت بر روي زير لايه فولاد 316L و ارزيابي آن

Evaluation of surface preparation effects in Adhesion Strength of Hydroxyapatite coating on 316L S.S

بيو مواد فلزي نظير فولاد زنگ نزن 316L به دليل استحكام و مقاومت به خوردگي بالا كاربرد فراواني در ايمپلنت ها دارند اما زيست سازگاري خوبي ندارد و تلاش شده است كه اين مشكل توسط پوشش دهي بيوسراميك با زيست سازگاري مناسب ، مانند هيدروكسي آپاتيت بر طرف شود. يكي از پارامترهاي مهم در پوشش دهي سراميك ها چسبندگي مناسب آنها به زير لايه مي باشد. در اين پژوهش دهي از روش سل-ژل استفاده گرديد سپس اثر روش هاي مختلف آماده سازي سطح مانند اچ كردن ، خيساندن در محلول سود، روئين كردن، آيينه اي كردن سطح توسط پوليش ، سنباده زني سطح با اندازه 1000 و سندبلاست كردن بر استحكام چسبندگي پوشش هاي ايجاد شده با ضخامت هاي مختلف كه در دماي ثابت 450 درجه سانتيگراد آنيل شده اند مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه حداكثر استحكام چسبندگي (37 مگا پاسكال) در آماده سازي سطح به روش سندبلاست با ضخامت پوشش 14 ميكرون ، بدست مي آي

Metallic biomaterials such as 316L stainless steel, widely use for implants because of their high strength and resistance of corrosion. But metallic biomaterials don't have good biocompatibility and it has been suggested that ,this problem solved by bioceramic coating with suitable biocompatibility. Ceramic films adhesion on substrates must be good. In this research the sol-gel technique was selected as a method of coating. Evaluation of effects of surface preparation different methods such as: etching, soaking in NaOH solution, passiving, mirroring surface, polished by 1000 grade and sandblast, in Adhesion Strength of coating with different tickness in 450 C . The results show that optimum conditions for maximum of coatig adhesion strength (37 Mpa) are surface preparation by sandblasting and twice stages of coating.