بررسي احساس عدالت اجتماعي و عوامل موثر بر آن

تحقيق حاضر به بررسي يكي از مهمترين موضوعات سياست هاي رفاهي با عنوان احساس عدالت اجتماعي و عوامل موثر بر آن مي پردازد. در پژوهش حاضر جهت سنجش ميزان احساس عدالت اجتماعي (متغير وابسته تحقيق)، از دو متغير "عدالت توزيعي و عدالت رويه اي" استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق شامل سه شهروندان منطقه 3، 10و 18 تهران است. براي گردآوري اطلاعات ميداني از تكنيك پرسشنامه استفاده گرديده و تجزيه و تحليل ها داده ها در محيط spss نشان ميدهد كه ميزان احساس عدالت در بين 40 درصد از پاسخگويان در حد كم و خيلي كم مي باشد و در مقابل در بين 11 درصد در سطح بالا و در نهايت در بين 49 درصد از پاسخگويان احساس عدالت در سطح متوسط (بينابين) است. اما عوامل تبيين كننده رفاه بر طبق مدل رگرسيوني نشان مي دهد كه متغيرهاي اعتماد به كارايي مسئولين (با ضريب 0/57)، دينداري (با ضريب0/20)، مقايسه خود با ديگران (با ضريب 0/16)، احساس امنيت (با ضريب 0/10) داراي تأثير افزاينده بر ميزان احساس عدالت در بين افراد مي باشند، و اما متغيرهاي احساس بيگانگي (با ضريب 0/09-)، و منطقه مسكوني (نيز با ضريب 0/09-) داراي تأثير كاهنده بر ميزان احساس عدالت مي باشند. در مجموع، متغيرهاي مذكور توانسته اند 0 / 53 درصد از تغييرات متغير احساس عدالت را تبيين كنند. به عبارت ديگر اين يافته نشان مي دهد كه تغيير پذيري بالاي 50 درصد از ميزان احساس عدالت اجتماعي تابع متغيرهاي فوق مي باشد.