بهبود فراتفكيك پذيري تصوير بر پايه رگرسيون محلي و ميانگين غيرمحلي

لگوريتم هاي فراتفكيك پذيري هنوز هم به دليل پايين بودن وضوح و كيفيت، دچار ضعف هستند. دليل آن محدوديت هاي موجود و هزينه زيادِ پياده سازيِ سخت افزاري است، بنابراين از روش هاي نرم افزاري مانند فراتفكيك‌پذيري استفاده مي گردد. منظور از فراتفكيك‌پذيري، بالا بردن تعداد پيكسل هاي يك تصوير در واحد سطح است. از فراتفكيك‌پذيري در كاربردهاي مختلفي ازجمله تصاوير ماهواره اي، پزشكي، دوربين-هاي مداربسته و غيره استفاده مي گردد. فراتفكيك‌پذيري به دو دسته اصلي فراتفكيك‌پذيري با استفاده از يك تصويرِ ورودي و فراتفكيك‌پذيري با استفاده از چند تصويرِ ورودي تقسيم مي گردد. با توجه به كاربرد فراوان موضوع، اين مقاله روشي را براي افزايش دقت تفكيك پذيري با استفاده از يك تصوير ورودي ارائه مي دهد. در روش ارائه شده، به بهبود فراتفكيك‌پذيريِ تصوير بر پايه رگرسيون محلي و ميانگينِ غيرمحلي مي پردازيم. روش پيشنهادي شامل يك مرحله يادگيري و يك مرحله بازسازي است. پس از پياده سازي اوليه، نتيجه را با نتيجه ي يك روش سريع و دقيق مقايسه مي كنيم و تفاوت هاي آن ها را محاسبه مي كنيم. سپس با استفاده از يك الگوريتم وراثتي اين تفاوت ها را به تصوير اوليه اعمال مي كنيم. نتايج پياده سازي، حكايت از بهتر بودن روش پيشنهادي نسبت به ساير روش ها دارد. مقدار متوسط SSIM را حدود يك درصد و مقدار متوسط PSNR را حدود 6/0 دسي بل نسبت به روش هاي RAISR و LANR-NLM بهبود داديم.