بررسي جايگاه شاخص هاي مؤثر در بهينه سازي مديريت بهره برداري از منابع آب زير زميني

پژوهش حاضر با هدف بررسي جايگاه شاخص هاي مؤثر در بهينه سازي مديريت بهره برداري از منابع آب زير زميني انجام گرفت. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از لحاظ نحوه ي گرد آوري داده ها، تحقيقي توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري شامل كليه كشاورزان زيان ديده ناشي از پائين آمدن سطح آب-هاي زيرزميني در شهرستان البرز مي باشد كه در شش ماه دوم سال 1396 حداقل يكبار از خدمات بيمه نامه محصولات كشاورزي استفاده كرده اند. بدليل گستردگي جامعه آماري و عدم امكان انتخاب تصادفي افراد، از نمونه گيري به روش طبقه اي در دسترس صورت گرفته است كه منظور از آن زيان ديدگاني هستند كه جهت انجام كارهاي پرداخت خسارت به اداره كل جهاد كشاورزي، در شهرستان البرز مراجعه كرده اند. حجم نمونه انتخابي 250 نفر مي باشد. براي جمع آوري داده هاي مورد نياز از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. روايي پرسشنامه توسط تني چند (6 نفر) از متخصصين حوزه مديريت آب و جهاد كشاورزي، مورد تأييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه نيز توسط آلفاي كرونباخ مورد ارزيابي قرار گرفت كه 92 درصد تعيين گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها ابتدا براي اطمينان از نرمال بودن جامعه، آزمون كولموگروف- اسميرنوف انجام گرفت و بعد از اطمينان از نرمال بودن داده ها، براي بررسي معناداري اختلاف بين توزيع مشاهده شده و توزيع مورد انتظار از آزمون خي دو استفاده شد. نتايج نشان داد كه چهار شاخص (توليد محصول به ازاي متر مكعب آب (CPD) ، ارزش افزوده به ازاي يك متر مكعب آب ، ميزان اشتغال به ازاي متر مكعب آب (JPD)، ارزش محصول در واحد آب مصرفي) در بهينه سازي مديريت بهره برداري از منابع آب زير زميني سهم عمده اي دارند. سپس شاخص هاي مؤثر در بهينه سازي مديريت آب، بر اساس نظرات پاسخگويان به ترتيب ميزان اشتغال به ازاي متر مكعب آب (JPD)، ارزش محصول در واحد آب مصرفي، ارزش افزوده به ازاي يك متر مكعب آب و توليد محصول به ازاي متر مكعب آب (CPD) اولويت بندي گرديد.