تأثير تصوير ذهني ساكنان محلي مناطق زلزله‌زده در حمايت آن‌ها از گردشگري سياه(مطالعه موردي: روستاهاي زلزله‌زده شهرستان سرپل ذهاب)

يكي از انواع گردشگري كه به‌مرور توجه زيادي را به خود جلب كرده است، گردشگري سياه يا تلخ است. مقاله پيش رو برگرفته از پژوهشي است كه به بررسي تأثير تصوير ذهني ساكنان مناطق زلزله‌زده شهرستان سرپل ذهاب از محل سكونت خود بر ميزان حمايت آن ها از گردشگري سياه پرداخته است. اين پژوهش يك مطالعه ‌پيمايشي است. نمونه آماري از جامعه‌اي متشكل از ساكنان روستاهاي منطقه زلزله‌زده سرپل ذهاب، به حجم 384 نفر انتخاب و داده‌هاي موردنياز با استفاده‌اي از پرسشنامه‌اي محقق ساخته گردآوري شد. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و آزمون‌هاي آمار استنباطي از قبيل آزمون رگرسيون و آزمون رگرسيون چندگانه، استفاده شد. به‌صورت خلاصه نتايج حاكي از آن است كه تصوير ذهني ساكنان و درك مردم از تبعات اين نوع گردشگري بر توسعه آن تأثيرگذار است. اين نوع تأثيرگذاري مي‌تواند در فرايندي هم‌افزا به بازتوليد توسعه يا تضعيف گردشگري سياه در اين مناطق بينجامد. در اين خصوص پيشنهاد مي‌شود براي توسعه اين نوع گردشگري به تدوين استراتژي مناسب تبليغي و بازاريابي دروني و بيروني پرداخته شود. آنچه در اين راستا اهميت زيادي دارد وجود شهرونداني است كه به‌درستي نسبت به موضوع توجيه شده و از برنامه‌هاي بازاريابي حمايت مي‌كنند، ساكنان مي‌توانند تضمين‌كننده توفيق برنامه‌هاي توسعه گردشگري سياه باشند؛ چراكه شهروندان ساكن دركنش متقابل انساني با گردشگران قرار داشته و نوع نگرش، رفتار و برخورد آن‌ها مي‌تواند سطح رضايت گردشگران و بالتبع حجم گردشگري را متأثر سازد.