نقش اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي در توسعه گردشگري روستايي مطالعه موردي: شهرستان تنكابن

هدف از انجام تحقيق حاضر بررسي نقش اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي در توسعه گردشگري روستايي شهرستان تنكابن است. روش تحقيق حاضر از نوع پيمايشي است. گستردگي جامعه آماري يكي از دلايل استفاده از روش پيمايشي بوده است. اطلاعات مربوط به هر كدام از متغيرها به با ابزار پرسشنامه جمع‌آوري شده است. جامعه آماري در اين پژوهش شامل گردشگران و بازديدكنندگان از اقامتگاه‌هاي بوم گردي شهرستان تنكابن است، با توجه به فرمول كوكران حجم نهايي نمونه 195 نفر برآورد شد. در تحقيق حاضر براي رسيدن به هدف تحقيق رابطه 4 متغير حفظ مسئولانه محيط زيست، آشنايي با فرهنگ و رسوم بومي، آشنايي با معماري سنتي، ايجاد درآمد و اشتغالزايي در توسعه گردشگري روستايي سنجيده شده است. يافته‌هاي تحقيق با توجه به نتايج آزمون فرضيات تحقيق نشان از تاييد همه فرضيات مي‌دهد به اين معني كه رابطه معناداري بين چهار متغير مستقل با توسعه گردشگري روستايي وجود دارد. براي تعيين ميزان واريانس تبيين شدۀ متغير وابسته بوسيلۀ متغيرهاي مستقل، از تحليل رگرسيون خطي چند متغيره و به روش گام به گام استفاده شده است كه نتايج اين آزمون نشان مي‌دهد بجز متغير آشنايي با معماري سنتي مابقي ابعاد متغير مستقل از مدل خارج گرديدند و لذا نتوانستند سهم زيادي در تببين متغير وابسته داشته باشند. ضريب تعيين براي آشنايي با معماري سنتي معادل 30/0 بدست آمد كه حاكي از آن است كه اين متغير توانسته است 30% از واريانس متغير وابسته را تببين نمايد. مقدار بتاي 38/0 حاكي از آن است كه به ازاي هر واحد افزايش در اين متغير، متغير وابسته به مقدار 38/0 واحد افزايش مي‌يابد.