نقش مديريت شهري در شهر هاي هوشمند

شهر و شهر نشيني داراي سابقه ديرينه اي مي باشد و مديريت شهري علمي براي برنامه ريزي شهر مي باشد كه بر اساس ان فعاليت ها و عملكرد ها در شهر را ايجاد مي كند تا افراد در شهر ها به امكاناتي كه نياز دارند دسترسي داشته باشند اما شهر هاي هوشمند كه امروزه جهان به سوي ان گام بر مي دارد، تا زندگي كاربران در شهر ها تسهيل گردد، اين گونه شهر ها داراي ويژگي هايي چون اقتصاد الكترونيك و اموزش الكترونيك و سلامت الكترونيك و تجارت الكترونيك و دولت الكترونيك مي باشد اما اين مقاله قصد دارد نقش شاخصه هاي مديريت شهري كه ، برنامه ريزي ، ارتباطات، انگيزش ، سازماندهي، هدايت و رهبري و نظارت و كنترل باز مي باشد بر ميزان سطح اسايش زيستي افراد در شهر هاي هوشمند مورد بررسي قرار دهد ، كه نمونه هاي موردي : از شهر هاي هوشمند جهان چون ، شهر جاكارتا در اندونزي و شهري در جنوب بستن نفطه اتحاد در امريكا مي باشد كه روش تحقيق اين مقاله كه به بررسي شهر هاي هوشمند در سراسر جهان پرداخته ، به صورت توصيفي- تحليلي مي باشد و روش استدلال به صورت قياسي بوده است و سعي به نتيجه گيري منطقي از طريق مقايسه و بين شباهت ها و تفاوت ها در شكل گيري فضاها و قرار گيري عملكرد ها در كنار هم و تاثير شاخصه هاي مديرت شهري در تشكيل شهر هاي هوشمند پرداخته ايم و نتيجه حاصل از اين پژوهش بهره گيري مديريت شهري از علم ديجيتال و الكترونيك در ايجاد شهر هاي هوشمند در راستاي تسهيل انجام امور اداري و تجاري و خدماتي و قانون گذاري ها و همينطور افراد در اين گونه شهر ها با كمترين مصرف انرژي و سرعت بالا و كمترين خطر كه معمولا افراد را در طول زندگي روز مره تحديد مي كند به كارشان رسيدگي مي كنند و همينطور باعث كاهش الودگي زيست محيطي و همينطور پايداري اقتصادي را براي افراد به ارمغان خواهد اورد.