تأثير فضاي فيزيكي محيط زندگي بر افراد بر اساس ارزيابي محيط مصنوع

مقاله حاضر، با مروري تحليلي بر مطالعات حوزه محيط مصنوع، رفتار و فرهنگ و با دسته بندي ها و طبقه بندي هاي مختلف از فضاي فيزيكي، با توصيف و تحليل محيط زندگي افراد، تعيين كننده چارچوبي براي ارزيابي محيط مصنوع از طريق مؤلفه هاي تأثيرگذار در فضاي فيزيكي محيط زندگي بر افراد، مي باشد. محيط و فضاي فيزيكي نامناسب كه معمولاً در روابط اجتماعي بين افراد به دليل شرايط فيزيكي و معماري نامناسب به وجود مي آيد، رفتار را به طور غير مستقيم تحت تأثير قرار مي دهد. محيط مي تواند حتي بعد از آن كه ما آن را ترك كرديم، بر حالات خلقي ما اثر بگذارد. تقابل ميان محيط و رفتار مي تواند در حافظه عاطفي و شناختي و خلاقانه اثر گذار باشد. در حقيقت فشار رواني ناشي از تعامل ميان رويدادهاي محيطي، شناخت ها و پاسخ هاي دريافتي از محيط يا تفسير ذهن از معناي محيط است. در كل مي توان گفت، ارزيابي محيط مصنوع، پس از سكونت در محيط با رويكرد كم‌تر ذهني، در درجه اول مبتني بر عوامل محيطي، تاثير زيادي بر روي و رفتارهايي دارند، كه در محيط‌هاي خاص ساخته شده رخ مي‌دهند. يك انسان مي تواند محيط اطراف خود را به منظور بهبود وضعيت فيزيكي در جهت تقويت رفتارهاي مطلوب و از بين بردن رفتارهاي منفي، تغيير دهد.