نقش راهبردهاي تنظيم هيجان در اهمال‌كاري دانش آموزان شهر فردوس

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش راهبردهاي تنظيم هيجان در اهمال‌كاري دانش آموزان شهر فردوس بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. 322 نفر از دانش آموزان شهر فردوس در مقطع متوسطه در حال تحصيل در سال 1397-1396 (با استفاده از جدول مورگان) انتخاب شدند. پرسشنامه مورداستفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه تنظيم هيجاني گرانفسكي و همكاران (2001) و پرسشنامه اهمال كاري سولومون و راث بلوم در سال (1984) مي‌باشد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از رگرسيون استفاده گرديد. نتايج بيانگر آن است كه بين راهبردهاي تنظيم هيجان و اهمال‌كاري دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد به طوري كه اهمال كاري با راهبرد هاي منفي رابطه مثبت و بين اهمال‌كاري با تمركز مثبت رابطه منفي وجود دارد.P 0/01(05/0Rs= ). همچنين افراد براي تنظيم هيجان‌هاي منفي خود از راهبرد اهمال‌كاري استفاده مي‌كنند، زيرا آن‌ها به كمك اين راهبرد حداقل به‌صورت گذرا از هيجان‌هاي منفي دور مي‌شوند و احساس بهتري را تجربه مي‌كنند. با توجه به نقش اهمال‌كاري در عملكرد تحصيلي و راهبردهاي تنظيم هيجان با اين متغير، به نظر ميرسد با آموزش دانش آموزان مي‌توان به بهبود اهمال‌كاري آنان كمك نموده و اقدامات مؤثر روان‌شناختي مناسبي انجام داد.