چكيده فارسي :
صنعت بيمه به عنوان يكي از نهاده‌هاي مالي، جايگاه ويژه‌اي در رشد و توسعه اقتصادي كشورها دارد. بطوريكه عملكرد كاراي اين بخش، محرك ساير بخش‌هاي اقتصادي خواهد بود.. لذا كشورهاي توسعه يافته، اغلب كشورهايي هستند كه صنعت بيمه توسعه يافته‌تري دارند. از طرف ديگر مديريت سازمان‌ها نيز به اين باور رسيده‌اند كه جهت دستيابي به رشد، توسعه و مزيت رقابتي پايدار، كارايي از بالاترين اهميت برخوردار است. به همين علت در دنيايي كه دانش و ارتباط با مشتريان بيش از پيش اهميت يافته است، كارايي، كه نشان‌دهنده حجم دانش، مهارت‌هاي فني، خلاقيت و تجربه سازمان مي‌باشد اهميت فزاينده‌اي مي‌يابد. در همين راستا در اين پژوهش سعي شده است ضمن بررسي كارايي واحدهاي درآمدي شعب تأمين اجتماعي غرب تهران بزرگ با روش تحليل پوششي داده‌ها (DEA)، براي بازه زماني 1396-1390، تأثير متغيرهاي تعداد پرسنل و تعداد بيمه‌شدگان بر كارايي اين شعب نيز در همين بازه زماني مورد بررسي قرار بگيرد. لذا نتايج گوياي آن بود كه شعب 1، 7، 10، 11، 13، 14، 18، 26، 28 در هر دو روش (VRS) و(CRS) كارا و شعب 2، 15، 6، 17، 25 ناكارا بوده‌اند. همچنين تأثير متغير تعداد پرسنل بر كارايي شعب تأمين اجتماعي غرب تهران منفي و تأثير تعداد بيمه‌شدگان بر كارايي همين شعب مثبت است.
چكيده لاتين :
The Insurance industry as one of the financial inputs, has a special place in the economic growth and development of countries. So that the performance of this sector will stimulate other sectors of the economy. Hence, developed countries mostly are the countries that have developed insurance industry. One the other hand, organization managements has also believed that in order to achieve growth, development and sustainable competitive advantage, efficiency is of paramount importance. So that in a world where knowledge and communication with customers are more and more important, efficiency, which represents the amount of knowledgr, the technical skills, creativity and experience of the organization are becoming increasingly important In this regard, in this research, we tried in addition to study the efficiency of income units of west tehran social welfare branches by data envelopmemt analysis method(DEA), for the period Of 1390_1396, the effect of variables on the number of personnel and the number of insured persons on the performamce of these branches to be considered during this period. So the results indicated that the branches 1,7,11,13,14,18,26,28 in both ways,(VRS) and (CRS), were efficient, and branches number 2,6,15,17,25 were inefficient Also, the effect of the variable of the number of personnel on the efficiency of Tehran’s social security branches is negative and the effect of the number of insured on the efficiency of these branches is positive.
