احداث نيروگاه فتوولتائيك شناور در ايران: بررسي پارامترهاي اقتصادي از ديدگاه سرمايه‌گذار و دولت

Construction of a floating photovoltaic power plant in Iran: An investigation of economic parameters from perspective of the investor and the government

استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير به ويژه پنل‌هاي خورشيدي فتوولتائيك در سراسر جهان رو به افزايش است. با اين حال، توسعه اين روند نيازمند اشغال زمين زيادي مي‌باشد. از طرفي، بحران خشك‌سالي و تبخير آب از سدها و مخازن روباز آب به يكي از دغدغه‌هاي جهاني تبديل شده است. بنابراين به منظور حفظ و صيانت از زمين و كاهش تبخير سالانه، مي‌توان سيستم‌هاي فتوولتائيك را بر روي مخازن و سدها به صورت شناور نصب كرد. در اين مقاله، امكان‌سنجي اقتصادي احداث يك نيروگاه 10 مگاواتي فتوولتائيك شناور بر يك مخزن ذخيره آب در جنوب‌شرقي ايران انجام شد. نتايج نشان مي‌دهد علاوه بر بازگشت سرمايه 2/5 سال و نرخ بازده داخلي 4/20 درصد براي صاحبان سرمايه، بهره‌برداري از آن سبب كاهش تبخير آب به ميزان 440 هزار مترمكعب در سال مي‌گردد. با در نظر گرفتن قيمت تمام‌شده توليد هر مترمكعب آب شرب بر اساس دو سناريو- قيمت آب شهري و آب معدني- مشخص شد به ترتيب سالانه 4/4 و 4400 ميليارد ريال در هزينه‌هاي دولت صرفه‌جويي مي‌شود. هم‌چنين دولت از محل زمين صرفه‌جويي‌شده ناشي از نصب نيروگاه به صورت شناور و كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي منتفع خواهد شد.

The use of renewable energy, especially solar photovoltaic panels around the world is increasing. However, the development of this process requires a lot of land. On the other hand, the drought crisis and the water evaporation from dams and open water reservoirs have become one of the global concerns. In order to saving land and reduce annual evaporation, photovoltaic systems can be installed on the surface of open water reservoirs and dams. In this paper, feasibility study of the construction of a 10-megawatt floating PV (FPV) power plant was conducted on a water reservoir in the southeast of Iran. The results showed that in addition to the 5.2 years as payback period and 20.4 % for internal rate of return of investment, it is reduced water evaporation approximate 440 cubic meters per year. Taking into account the production price of per cubic meter of drinking water based on two scenarios - the price of urban water and mineral water - it was found that 4.4 and 4400 billion Riyals per year would be saved in government cost. Moreover, the government will be benefit from the saving of land and reducing greenhouse gas emissions.