مدلسازي و بررسي تاثيرات دماي خوراك بر مشخصه هاي فرآيند اسمز معكوس(RO)

آب و انرژي يكي از چالشهاي بشر در سالهاي آتي خواهد بود به طوريكه نياز به آب قابل شرب و انرژي هم اكنون در بسياري از نقاط جهان احساس ميشود. محققان توانستهاند با استفاده از سيستمهاي مختلف راهكارهايي براي حل اين مشكل ارائه دهند. براي حل مشكل توليد آب شيرين و قابلشرب انتخاب روش بهينه جهت نمكزدايي از آبهاي شور ضروري به نظر ميرسد. امروزه روش اسمز معكوس در صنعت تصفيه آب كاربرد گستردهاي يافته است كه مبتني بر نفوذ سيال از غشا ميباشد. سادگي اين روش و پايين بودن هزينههاي عملياتي آن موجب توجه روزافزون واحدهاي صنعتي به استفاده از اين تكنولوژي گرديده است. در طراحي سيستمهاي اسمز معكوس پارامترهاي مختلفي دخالت دارند و در اين ميان توجه به فاكتور مهمي مانند دما ضروري به نظر ميرسد. دما يكي از مهمترين پارامترهاي طراحي در سيستم اسمز معكوس ميباشد كه تاثير مستقيم بر روي ميزان شار آب عبوري از غشا و فشار هيدروليكي خارجي اعمالي و در نتيجه ميزان آب توليدي و مصرف انرژي دارد. هدف در اين تحقيق مدلسازي و بررسي تأثيرات دما بر كيفيت آب توليدي و عملكرد سيستم )مصرف انرژي( واحد اسمز معكوس ميباشد. در نهايت نيز نتايج حاصل از شبيه سازي با نتايج تجربي مورد مقايسه قرار گرفته شده است كه نشانگر تطابق خوب بين نتايج ميباشد.