پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس صميمت زناشويي در دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اسلامي تهران شمال

The Predict Marital Satisfaction based on Marital Intimacy among Married Students in Islamic Azad University North Tehran Branch

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس صميمت زناشويي در دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اسلامي تهران شمال بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري مورد مطالعه در اين پژوهش كليه دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال در سال تحصيلي 1397-1396 به تعداد 2654 نفر بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس تعداد 335 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند. از دانشجويان خواسته شد تا پرسشنامه‏هاي صميميت زناشويي باگاروزي(2001) و رضايت زناشويي انريچ(فوروز و السون، 1993) تكميل كنند. روش تجزيه تحليل داده ها ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره بود. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه بين صميميت زناشويي و رضايت زناشويي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد(01/0 P). نتايج تحليل رگرسيون چندمتغيره نيز آشكار كرد كه 5/79 درصد از كل واريانس رضايت زناشويي به ابعاد صميميت زناشويي تبيين مي‏شود. يافته‏هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه ابعاد صميميت زناشويي سهم معنادار در پيش بيني رضايت زناشويي دارند.