تامين اتوماتيك منابع براي برنامه هاي كاربردي چند لايه با استفاده از تصميم گير بيز در محيط هاي ابري

رايانش ابري مدل نوظهوري در ارائه خدمات فناوري اطلاعات و ارتباطات است. اين مدل به دريافت كنندگان سرويس خود، امكان دسترسيِ بر حسب تقاضا را در هر منطقه مكاني به منابع محاسباتي گسترده مي دهد. همچنين قابليت پيكربندي مجدد، اشتراك نظير شبكه ها و فضاي ذخيره سازي و برنامه هاي كاربردي، ارائه انواع سرويس هاي مبتني بر محتوا و ساير خدمات حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات را براي كاربران خود فراهم مي آورد. اين منابع مي توانند با بالاترين سرعت و كمترين تلاش مديريتي و دخالت كاربران از سوي ارائه دهنده سرويس، تخصيص يافته يا آزاد شوند. در مقاله حاضر به تامين اتوماتيك منابع براي برنامه هاي كاربردي چند لايه با استفاده از تصميم گير بيز پرداخته ايم. تأمين اتوماتيك منابع براي برنامه‌هاي كاربردي چند لايه در محيط‌هاي ابري، چالش‌هاي جديدي را در زمينه تعادل پويا و يا تخصيص منابع مطرح مي‌كند كه در تامين برنامه‌هاي تك لايه شاهد آن نبوده ايم. مكانيسم‌هاي انعطاف پذير و عموماً خودكار نياز به تعيين مقدار منابع مجازي مورد نياز براي به حداقل رساندن مصرف منابع و برآورده كردن توافقنامه سطح كيفي خدمات دارند. در اين مقاله روشي بر پايه حلقه MAPE در ابر سه لايه جهت تامين مناسب منابع ارائه شده است. ساختار حلقه MAPE پيشنهادي بدين صورت است كه در فاز برنامه ريزي، از روش تصميم گير بيز ساده به منظور تامين بهينه منابع استفاده شده است. سپس رويكرد پيشنهادي تحت سه بار كاري واقعي ClarkNet، FIFA و NASA با دو روش ADRP_Fuzzy و ADRP_AL ارزيابي و مقايسه شد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه روش پيشنهادي موجب كاهش هزينه 1.7 درصد و افزايش بهره وري به ميزان 1.9 درصد مي گردد. كلمات كليدي:تامين منابع، برنامه هاي كاربردي چندلايه، حلقه Monitoring, Analyze, Planning, Execute) MAPE)، مقياس-پذيري، تصميم گير بيز ساده.