بررسي تكنيك‌هاي پردازش تصوير در شناسايي و جعل تصاوير ديجيتال JPEG

با توسعه فناوري كامپيوتري و نرم افزار پردازش تصوير، جعل تصوير ديجيتال، به راحتي انجام مي شود. با اين حال، تصاوير ديجيتال يك منبع محبوب از اطلاعات هستند، و قابليت اطمينان تصاوير ديجيتال در نتيجه تبديل شدن به يك مسئله مهم است. تقسيم بندي تصاوير ديجيتال، يك شكل قدرتمند دستكاري است، كه مناطق تصوير را براي ايجاد يك تصوير مركب بوجود مي آورد. هنگامي كه اين كار به عنوان يك ابزار هنري استفاده شود، كاملاَ بي ضرر است، اما زماني كه اين تصاوير مركب يا تركيبي، بتواند براي ايجاد انجمن هاي سياسي يا به عنوان مدرك، در نظام قضايي ارائه شود، تاثير آنها ضروري مي باشد. در اين موارد، تمايز بين يك تصوير صحيح و يك تصوير غلط، مي تواند مهم باشد. بسياري از روشهاي پيشنهادي براي تشخيص اسپلايشي تصوير (عمليات برش و چسباندن تصوير) از مدل استخراج ويژگي‌ها، از يك مجموعه داده معتبر و دستكاري شده استفاده مي كنند و سپس آنها را با استفاده از يادگيري ماشين با هدف بهينه سازي دقت، طبقه بندي مي‌كنند. در اين مقاله، روش هاي تشخيص جعل تصاوير با بررسي انواع تكنيك هاي پردازش همراه با تاثير آنها در دقت طبقه بندي، ارائه مي شود. تكنيك هاي پردازش مورد مطالعه، شامل ترسيم سطوح بلوك، نوع فايل (JPEG)، تارشدن سطح تصوير و تيز كردن سطح تصوير مي باشد.