بررسي رابطه بين سبك هاي مديريت كلاس درس و يادگيري خودراهبر دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر خرم آباد

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبك هاي مديريت كلاس درس و يادگيري خودراهبر دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر خرم آباد در سال تحصيلي 96-1395 بود. روش پژوهش حاضر توصيفي، از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر خرم آباد به تعداد 6889 نفر بود كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان تعداد 328 نفر به روش نمونه گيري طبقه اي نسبي به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديد. ابزار جمع-آوري داده ها شامل پرسشنامه سبك‌هاي مديريت كلاس درس امين يزدي و عالي (1387) و پرسشنامه يادگيري خودراهبر فيشر و همكاران (2001) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد بين همچنين سبك‌هاي مديريت كلاس درس و ابعاد آن با يادگيري خودراهبر رابطه معناداري وجود دارد (01/0P ). پس توجه به سبك مديريت كلاس در كلاس درس از اهميت بالايي برخوردار است.