نقش رسانه‌هاي مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش محيط‌زيست ايران: فراتحليل پژوهش‌هاي موجود

كاربرد رسانه‌هاي مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش محيط‌زيست، يكي از كارآمدترين روش‌ها براي ارتقاي سواد زيست‌محيطي در يك جامعه مي باشد. در سال هاي اخير مطالعات نسبتا فراواني در اين حوزه انجام شده است. پراكندگي مطالعات انجام شده در اين حوزه، بررسي نظام مند پژوهش‌هاي گذشته را ضروري مي‌سازد. ارزيابي روش شناسي و نتايج اين مطالعات مي تواند گام مؤثري در ترسيم تصويري جامع تر از مطالعات صورت گرفته بردارد.. هدف مطالعه حاضر، دسته بندي، بررسي و يكپارچه‌سازي مطالعات صورت گرفته در حوزه «نقش رسانه‌هاي مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش محيط‌زيست ايران» بوده است. براي دستيابي به اين هدف، از روش فراتحليل استفاده شده است. جامعه آماري شامل كليه تحقيقات منتشر شده فارسي موجود در اين حوزه با تاكيد بر مقالات مي باشد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه مطالعات انجام شده بيشتر به روش كمي و با ابزار پرسشنامه انجام شده اند و از روش تحقيق كيفي و تركيبي بندرت استفاده شده است. همچنين جوامع آماري مطالعات بيشتر در سطح جوامع شهري و سپس استاني بوده و مطالعات در سطح ملي و جوامع روستايي بسيار اندك بوده است. علاوه بر آن يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه در بين جوامع آماري، دانشجويان بيشترين جامعه مورد يررسي را تشكيل داده و رتبه بعدي را شهروندان و معلمان به طور مشترك به خود اختصاص داده‌اند.