بررسي تطبيقي آموزش صلح در كتب علوم اجتماعي مقطع ابتدايي كشورهاي امريكا, هند, پاكستان و تركيه

صلح از اهميت زيادي برخوردار است زيرا وابستگي‌هاي متقابل افزايش پيدا مي كند. پيروزي با ارتباطات است و وحدت انسانها در زندگي و مرگ، آنها را به يكديگر متصل كرده است. پس آموزش صلح، براي انسانها اساسي است و به عنوان يكي از غايتهاي آموزش و پرورش است و آموزش تفاهم، آموزش هنر زندگي كردن است. در اين پژوهش به بررسي تطبيقي آموزش صلح در كتب علوم اجتماعي كشورهاي امريكا. هند پاكستان و تركيه پرداخته شده است، اهداف اساسي دنبال شده در اين تحقيق، بررسي مفاهيم مرتبط با صلح دركتب علوم اجتماعي مقطع دبستان در كشورهاي مورد مطالعه و نقد و تحليل شباهت‌ها و تفاوت‌هاي آموزش صلح در اين كتب مي باشد. نوع تحقيق كاربردي مي‌باشد و روش تحقيق زمينه‌اي است. نتايج بدست آمده از اين پژوهش بدين ترتيب است: در آمريكا معرفي جوامع متعدد با آداب و رسوم متفاوت و احترام به تفاوتها بيشتر مورد تأكيد قرار مي‌گيرد. در تركيه مهارتهاي برقراري ارتباط با ديگران از طريق مذاكره و گوش دادن فعال و در واقع مهارتهاي فردي آموزش صلح مورد توجه ويژه قرار گرفته است. در هند تجليل از مهاتما گاندي و سياستهاي ضد تبعيض نژادي او و همچنين شعار او كه بايد آزادي را از طريق مسالمت‌آميز و بدون خشونت بدست آورد به كرات مورد تأكيد قرار گرفته است. در پاكستان با مطرح كردن درس‌هايي مانند رفتارهاي درست، مهرباني، زندگي با ديگران به دانش‌آموزان طريقه صحيح رفتار در اجتماع آموزش داده شده است. بنابراين در مصاديق آموزش صلح در كتب كشورهاي مختلف شباهت‌ها و تفاوتهايي مشاهده مي‌شود و از طريق اينگونه تحقيقات مي‌توان به درك ابعاد مختلف آموزش صلح نائل آمد.