جهاني شدن وآموزش و پرورش

امروزه به واسطه ي جهاني شدن سرنوشت تمامي افراد، سازمان ها، و حكومت ها بيش از پيش به يكديگر گره خورده و تاثيرات اين فرايند بر تمامي حوزه هاي فعاليت بشري غير قابل انكار گرديده است. به دنبال آن مفاهيم ي چون دهكده جهاني، شهروند جهاني و غيره مطرح گرديده اند، كه در اين راستا انتظارات از آموزش و پرورش تغيير كرده است، و ديگر نظام آموزش و پرورش بر انتقال دانش نيست و مدرسه با گذشته تفاوت بسيار دارد، آموزش و پرورش به جاي پرداختن به مواد درسي به انسان مي پردازد و به تمام ابعاد زندگي او توجه مي كند، نظام آموزش و پرورش مبناي اساسي هر پيشرفتي محسوب مي شود و اساسي ترين عامل در هر توسعه است، بدين جهت توجه، سرمايه گذاري و تلاش در رفع دشواري هاي آن ضرورتي اجتناب ناپذير مي نمايد، بهره گيري از تجربه هاي ساير ملل در زمينه ي توسعه و تعميم آموزش و پرورش و شيوه هاي اصلاح و بهبود كيفي آن، توانايي هاي ما را در حل مشكلات افزايش مي دهد و عاقلانه است، كه از تجارب ديگران بهبود گرفته شود، و آزموده ها با صرف سرمايه دوباره آزموده نشود، و اين رسالتي است، كه آموزش و پرورش تطبيقي آن را به انجام مي رساند، آگاهي از جهاني شدن و اثرات آن مي تواند ما را در پذيرش جهاني شدن و استفاده از تجارب ديگران از جمله آموزش و پرورش تطبيقي ياري نمايد.