تحليل مكان گزيني مراكز ثفل جمعيتي با توجه به شاخص هاي ژئومورفيك در حوزه دفاعي به منظور پايداري محيط با رويكرد پدافند غير عامل (مورد: منطقه شمال تنگه راهبردي هرمز)

يكي از مفاهيم اساسي در دست يابي به پايداري محيط در گستره ي انواع نواحي جغرافيايي در حوزه مديريت محيط با رويكرد دفاعي، توجه به اصول پدافند غير عامل مكان يابي مراكز ثقل جمعيتي است، پايداري محيط در حوزه مديريت دفاعي يكي از مهم ترين اركان جغرافيايي است كه مي توان با استفاده از اصول پدافند غير عامل به ويژه اصل مكان يابي، ميزان آسيب پذيري مناطق مختلف را در برابر مخاطرات انساني عمدي ژئومورفيك يك ناحيه و اتخاذ سياست هاي خاص دفاعي در مواقع بحراني مبتني بر اصول پدافندي، نقش مهمي در پايداري دفاعي يك ناحيه خواهد داشت. با توجه به جايگاه حساس تنگه راهبردي هرمز در تأمين منابع انرژي جهان، وقوع بحران ها و آسيب ها تشديد يافته است. و ضرورت توجه و احراي اصول پدافند غير عامل در تعيين محيط هاي پايدار جهت مكان گزيني مراكز ثقل جمعيتي در مناطق مجاور با خليج فارس از مهم ترين اقداماتي است كه در كاهش آسيب پذيري مناطق مورد توجه خواهد بود.اين مقاله تلاش دارد با استفاده از تحليل هاي سلسله مراتبي و معيارهاي ژئومخورفولوژيك هيدرولوژيك و اقليمي، ضمن تحليل مكان گزيني مراكز جمعيتي موجود، به مكان يابي مناطق پايدار و ناپايدار مبتني بر اصول پدافند غير عامل، در منطقه زاگرس جنوبي و سواحل خليج فارس بپردازد.