الزامات و چالش‌هاي اخلاقي رياست مرد بر خانواده در قانون مدني

رياست مرد بر خانواده كه بر اساس آيه سي و چهارم سوره نساء مدون و در ماده 1105 قانون مدني منعكس شده همواره مورد اختلاف فقها و حقوقدانان بوده است. مفهوم دقيق و صحيح رياست بر خانواده، گستره آن، امكان انتقال آن، پيامدهاي سوء استفاده از اين حق و ضمانت اجرايي آن از جمله مهمترين مباحث مورد اختلاف پيرامون اين قانون بوده است. گذشته از اين مباحث، موضوع اخلاق و ارتباط آن با اين قانون مبحثي مهم و اثرگذار است. فارغ از تمامي اختلاف ديدگاه ها كه همواره در موضوعات فقهي و حقوقي به چشم مي‏خورد، عدم توجيه اخلاقي اين قانون مضرات به مراتب زيانبارتري بويژه از منظر ديني كه در آن خانواده از تقدس بي نظيري برخوردار است، به همراه دارد. از آنجا كه مرد از لحاظ جسمي و كاركردي توان رياست فيزيكي خانه و خانواده را داراست، اعطاء اين رياست به زن امري غيراخلاقي مي نمايد. از طرف ديگر اين رياست اگر چيرگي مرد در روابط انساني و حقوق قهري غيرمرتبط با گستره صحيح رياست را براي او به ارمغان آورد چالشي اخلاقي در اين رابطه پديد خواهد آمد.