اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انگيزه پيشرفت تحصيلي نوجوانان شهر تهران

شناخت عواملي كه منجر به پيشرفت تحصيلي و مانع از افت تحصيلي مي شود، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انگيزه پيشرفت تحصيلي نوجوانان شهر تهران بود. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و طرح از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر تهران تشكيل دادند. نمونه آماري شامل 30 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر تهران بودند كه به شيوه خوشه اي چند مرحله- اي انتخاب شدند و در دو گروه كنترل(15نفر) و آزمايش(15نفر) قرار گرفتند. به منظور گردآوري داده هاي پژوهش از پرسشنامه انگيزه پيشرفت هرمنس(1977) استفاده شد. نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انگيزه تحصيلي نوجوانان شهر تهران موثر بود(05/0 p≤ ) . با توجه به نتيجه به‌دست‌آمده اين پژوهش، آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انگيزه پيشرفت تحصيلي نوجوانان توصيه مي‌شود.