بررسي شيوع ناهنجاريهاي بالاتنه ي پسران كم توان ذهني بالاي 14 سال آموزش پذير

اين پژوهش با هدف بررسي شيوع ناهنجاريهاي بالاتنه پسران كم توان ذهني آموزش پذير انجام شده است. تحقيق حاضر از نوع توصيفي-پيمايشي بود. جامعه آن را پسران كم توان ذهني بالاي 14 سال حاضر در مراكز توانبخشي بهزيستي شهرستان اروميه تشكيل مي­دادند كه به خاطر در دسترس بودن 120 نفر حاضر در دو مركز توانبخشي در شهر اروميه مورد بررسي قرار گرفتند. از اين تعداد 81 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده­ها شامل خط كش منعطف روش عكس­برداري ديجيتال با دوربين و سپس اندازه گيري مقادير مورد نظر در برنامه اتوكد بودند. براي تجزيه و تحليل داده­ها از آزمون خي­دو استفاده شده است. يافته­ها نشان دادند ميزان شيوع كايفوز در پسران كم­توان ذهني آموزش پذير شايع نيست. در حالي­كه ميزان شيوع سربه­جلو و شانه نابرابر در پسران كم­توان ذهني آموزش پذير شايع است. نتيجه­اي كه از تحقيق حاضر گرفته مي­شود اين است كه بعضي ناهنجاري­هايي مثل سربه­جلو و شانه نابرابر در پسران كم توان ذهني آموزش پذير شايع­تر است.