بهينه سازي اندازه و شكل سازه هاي خرپايي با استفاده از الگوريتم فراابتكاري فرآيند پيوستگي صاعقه

اين مقاله به بهينه سازي اندازه و شكل سازه هاي خرپايي با استفاده از الگوريتم فراابتكاري جديد تحت عنوان فرآيند پيوستگي صاعقه (LAPO) ، مي پردازد. روش اين الگوريتم الهام گرفته از طبيعت شكل گيري صاعقه مي باشد. بروزرساني بردارهاي حل در اين روش در دو مرحله صورت ميگيرد كه الهام گرفته از نحوه شكل گيري صاعقه ميباشد بدين صورت كه ابتدا شاخه اي از صاعقه در سطح ابر ايجاد شده و به سمت زمين حركت ميكند (مرحله اول) و سپس شاخه اي از صاعقه از سطح زمين به سمت بالا حركت كرده تا در يك نقطه به يكديگر برسند (مرحله دوم). اين الگوريتم بر خلاف اكثر الگوريتم هاي فراابتكاري فاقد هرگونه پارامتر ميزان سازي است. براي ارزيابي عملكرد اين الگوريتم دو سازه خرپايي مورد بررسي قرار گرفته است و نتايج آن با الگوريتم فراابتكاري PSO مقايسه شده است.