تعيين نقاط ضعف، قوت و مبهم آئين نامه هاي موجود در قوانين و مقررات ملي در زمينه ساخت و ساز در نواحي ساحلي

جمهوري اسلامي ايران با داشتن مرزهاي طويل دريايي در شمال و جنوب كشور و همچنين درياچه‌ها و تالاب‌هاي متعدد داخلي اين توفيق را يافته است تا در زمره كشورهاي ساحلي محسوب شده و بتواند با به‌كارگيري ابعاد مختلف مديريت مناطق ساحلي از اين توان بالقوه در راستاي توسعه اقتصادي و اجتماعي كشور استفاده مؤثر نمايد. معمولا روح حاكم بر دستورالعمل هاي طراحي ابنيه عبارت است از ارائه معيارهاي ساده و عملي در قالب تعدادي ضابطه و دستورالعمل كه در عين سادگي و كارآمد بودن، با داشتن پشتوانه علمي و تجربه كافي، بتواند يك دامنه ايمني قابل پيش بيني و مجاز براي رفتار ابنيه تحت نيروهاي وارده مختلف، فراهم سازد. چالش‌هايي كه در مسير تحقق مديريت يكپارچه در مناطق ساحلي كشور قابل پيش‌بيني است بعضاً نظير چالش‌هايي است كه ديگر كشورها نيز با آن دست به گريبان بوده‌اند و از آن جمله مي‌توان به ناكارآمد بودن ساختار متولي اعمال مديريت يكپارچه، پايين بودن سطح دانش فني كارشناسان درگير، عدم تخصيص بودجه و اعتبارات كافي، عدم آمادگي جوامع ذينفع محلي، مشكلات حقوقي و قانوني، و دير بازده بودن طرح‌هاي مديريت يكپارچه در سواحل اشاره كرد. با اين حال چالش‌هاي ديگري نيز وجود دارد كه جنبه بومي داشته و به ويژگي‌هاي خاص هر كشور ارتباط پيدا مي‌كند. در مطالعه حاضر پس از مروري بر تجربيات جهاني درخصوص برقراري مديريت يكپارچه و مسائل و مشكلاتي كه كشورهاي مختلف با آن مواجه بوده‌اند، چالش‌هاي برقراري مديريت يكپارچه در سواحل كشور مورد بررسي قرار مي‌گيرد.