بررسي تاثير ژئوگريد هاي چند لايه در ترك خوردگي روسازي اسفالتي

آسفالت لايه اي آسيب پذير است و عواملي همچون بارهاي ترافيكي و وزن وسائل نقليه، تغييرات دمايي در فصول مختلف سال و بروز انقباض در اثر سرما، موجب آسيب ديدگي اين لايه مي شوند. اين در حاليست كه از يك طرف تعمير و نگهداري لايه آسفالت همواره هزينه بر بوده و از طرف ديگر مرمت و نگهداري جاده ها جهت پويايي اقتصاد كشورها ضروريست. بنابراين انديشيدن راه هايي جهت تقويت و بهبود لايه آسفالت و نيز افزايش عمر مفيد آن ضرورت مي يابد. مطالعات زيادي براي پيشگيري و به تاخير انداختن ايجاد ترك ها در رويه هاي آسفالتي انجام شده است لذا يكي از موثرترين راه ها استفاده از مواد ژئوسنتتيك(ژئوگريد) در روسازي هاي راه مي باشد. بسته به مدول الاستيسيته اين لايه ها، عملكردهاي مسلح كردن و استهلاك تنش باعث كنترل و كاهش ترك ها مي شوند. با توجه به اينكه تركها ممكن است از لايه-هاي مختلف شروع شده و نهايتا به سطح آسفالت برسند، لذا قرار دادن ژئوگريدها در يك لايه ممكن است كه توانايي لازم در كنترل تركها را نداشته باشد. لذا در اين تحقيق با قرار دادن ژئوگريدها در لايه هاي مختلف، تاثير آنها در كنترل تركهاي آسفالت مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان دهنده ي اين است كه، ژئوگريد ترك خوردگي آسفالت و مقدار نشست ايجاد شده در آسفالت را كاهش و از بروز تركهاي جديد جلوگري نموده و تنش هاي وارد بر آسفالت را كمتر مي نمايد.