تحليل قابليت اعتماد شبكه هاي تخت دولايه ي فضاكار تحت اثر ناكاملي با استفاده از شبكه هاي عصبي

ناكاملي ها در سازه هاي فضاكار با توجه به نوع، ميزان، مكان و نحوه ي توزيع، ماهيتي تصادفي دارند. توصيف رفتار سيستم هاي سازه اي واقعي به طور اجتناب ناپذيري وابسته به برخي منابع عدم قطعيت يا پارامترهاي تصادفي است. اين مساله به خصوص در انواع مختلف سازه هاي فضاكار با دارا بودن صدها و يا هزاران عضو و گره از اهميت ويژه اي برخوردار است. بنابراين ضروري است كه در برآورد رفتار واقعي اين سازه ها وجود عدم قطعيت در پارامترهاي سيستم در نظر گرفته شود و رفتار سازه هاي فضاكار در اثر ناكاملي ها از طريق تحليل هاي مناسب احتمالاتي تصادفي مورد مطالعه قرار گيرد. در اين مطالعه تاثير ثابت ناكاملي از نوع انحناي اوليه اعضا به همراه تاثير احتمالاتي ناكاملي از نوع تغييرات تنش تسليم مصالح در قابليت اعتماد سازه هاي شبكه ي دولايه ي فضاكار با تكيه گاه هاي متفاوت، با به كارگيري تحليل شبيه سازي مونت كارلو به كمك نرم افزار OpenSEES مطالعه گرديده است. براي اين منظور ناكاملي مصالح گفته شده با تابع چگالي احتمال لاگ نرمال ايجاد شده، سپس رفتار اعضا فشاري تعيين شده و با توزيع يكنواخت روي اعضاي سازه به تعداد دفعات زياد پخش شده است، بار مربوط به خرابي اوليه ي سازه ها استخراج شده و در تابع حالت حدي جاگذاري شده است. سپس با تعيين علامت تابع حالت حدي سازه هايي كه شرايط مورد نظر را اقناع نكرده باشند به عنوان سازه هاي مردود شناسايي شده اند. سپس احتمال خرابي سازه تحت تابع حالت حدي تعيين مي گردد. در انتها به وسيله ي آموزش شبكه هاي عصبي، رفتار اعضا و سپس رفتار سازه مورد ارزيابي و پيش بيني قرار مي گيرند.