بررسي رفتار لرزه اي قاب هاي خمشي فولادي ويژه تحت زلزله هاي متوالي با در نظر گرفتن اثرات زوال چرخه اي اتصالات

امروزه در جوامع مهندسي طراحي سازه ها براي يك زمين لرزه منفرد با يك سطح خطر مشخص صورت گرفته و از اثرات وقوع پيش لرزه يا پس لرزه ها صرف نظر مي شود. با توجه به سابقه زمين لرزه هاي گذشته مشاهده شده است كه در بعضي موارد بزرگي اين پيش‌لرزه و يا پس‌لرزه‌ها در حدي است كه آسيب هاي سازه اي قابل ملاحظه اي را به سازه وارد مي سازد. با توجه به اينكه ممكن است توالي زمين لرزه ها چنان به هم نزديك باشد كه امكان تعمير و يا بهسازي ساختمان در اين بين وجود نداشته باشد، لذا آسيب هاي ناشي از اين زمين لرزه ها به صورت تجمعي انباشته خواهد شد. در اين حالت احتمال دارد نيازهاي لرزه اي سازه به مقاديري بيش از حدود آيين نامه اي رسيده و سازه دچارخسارت هاي كلي و جزئي شود. تحقيقات متعددي به بررسي رفتار لرزه اي قاب هاي خمشي ويژه تحت زمين لرزه هاي متوالي پرداخته اند. ليكن نحوه مدلسازي قاب ها و نحوه مقياس سازي ركوردهاي متوالي نسبت به هم در اين تحقيقات متفاوت مي باشد. در اين تحقيق رفتار لرزه اي قاب هاي خمشي ويژه با در نظر گرفتن اثرات توالي لرزه اي و اثرات ناشي از زوال چرخه اي اتصالات بررسي شده است. براي مقياس سازي ركوردهاي متوالي نسبت به هم از روابط گسترش يافته بر اساس قانون گوتنبرگ-ريشتر كه ارتباط بين بزرگي و تعداد زمين لرزه ها را بيان مي كند، استفاده شده است. بررسي ها براي يك سازه قاب خمشي ويژه 4 طبقه انجام گرفته است. پارمتر هاي مورد بررسي شامل رفتار چرخه اي اتصالات، توزيع دريفت طبقات و سطح شتاب طيفي تحمل شده توسط هر كدام از سازه ها مي باشد.