بررسي تاثير تغيير كاربري در تغيير نياز لرزه اي سازه ها ( با محوريت تغيير كاربري از مسكوني به آموزشي)

يكي ازمهمترين اولويت ها جهت كاهش خطر پذيري كشور در برابر زلزله طراحي و ساخت با توجه به نوع كاربري است. در اين ميان ساختمان هاي آموزشي و مدارس كه در طبقه بندي استاندارد 2800 ايران(آئين نامه طراحي ساختمانها در برابر زلزله) جزء گروه 2 ساختمان هاي با اهميت زياد و در دسته الف- ساختمانهايي كه خرابي آنها موجب تلفات زياد مي شود، قراردارد،يكي از همين اولويت ها مي باشد ، اين در حالي است كه در دو دهه اخير در اكثر شهرهاي كشور تعداد بسياري از ساختمان هاي مسكوني كه اكثر آنها براساس ويرايش هاي اول و دوم طراحي و اجراء گرديده اند به ساختمان آموزشي خصوصي و مدارس غير انتفاعي تغيير كار بري داشته اند، اين ساختمان ها علاوه بر ضعف هاي مربوط به تفاوت هاي ويرايش هاي اول، دوم و سوم استاندارد 2800 نسبت به ويرايش چهارم داراي ضعف هاي مربوط به تفاوت هاي مقررات و ضوابط ساختمانهاي آموزشي نسبت به مسكوني نيز مي باشند. لذا مي تواند خسارت قابل توجهي در حين زلزله به اين سازه ها وارد گردد كه عملكرد قابل قبولي را براي ساختمان هاي آموزشي نخواهند داشت. در اين تحقيق براي بررسي اين موضوع، ساختمانهايي با كاربري مسكوني طراحي و نياز لرزه اي آنها براي ساختمانهاي آموزشي بررسي شده است. با انجام تحليل استاتيكي غيرخطي و استخراج نيازهاي لرزه اي، مشخص گرديدكه، ساختمانهايي كه بر اساس كاربري مسكوني و ويرايش سوم استاندارد 2800 طراحي شده اند، براي كاربري آموزشي و ويرايش چهارم استاندارد 2800 نمي توانند نيازهاي لرزه اي را به خوبي تامين نمايند. لذا مقدار آسيب پذيري در آنها بسيار فراتر از حد قابل قبول براي سازه هاي آموزشي است