محبت خدا به انسان در اسلام و مسيحيت

God s love for man in Islam and Chiristianity

اين تحقيق به مقايسه جايگاه محبت در اسلام و مسيحيت مي پردازد. اهميت تحقيق از اين جهت است كه مطالعات تطبيقي مي تواند واقعيت مسائل مطرح پيرامون ادعاهاي اديان را روشن كنيد. در اين تحقيق با روش تحليل محتوا به صورت مقايسه اي سعي كرديم كه شواهدي كه متون اصلي دو دين و همچنين تعاليم ديگري كه رهبران و عالمان ديني مطرح كرده اند، را مطرح و مقايسه كنيم. در اين رابطه نتايج زير بدست آمد. رحمن در متون ديني اسلامي مظهر رحمت عام و گسترده اي كه مبدأ آفرينش بوده و همه موجودات را در بر مي گيرد. در حالي كه در مسيحيت محبت آگاپه مطرح است كه هر چند همينگونه است، اما بخصوص در مورد انسان مطرح است و موجودات ديگر را شامل نمي شود. در انديشه اسلامي، محبت تشريعي نيز به خدا نسبت داده مي شود كه علما آن را تبيين كرده اند. در انديشه مسيحي نيز محبت چريتي مطرح است كه هر چند حدود آن مشخص نيست، اما مي توان آن را معادلي براي محبت تشريعي در انديشه اسلامي قرار داد. اما مهم ترين اختلاف بين محبت خدا در انديشه اسلامي و الهيات مسيحي، اين است كه زيربنا و علت اصلي محبت خدا به انسان در الهيات مسيحي فداي پسر خدا براي بخشش گناهان انسان است. در حالي كه در انديشه اسلامي و مخصوصا تفكر شيعي، محبت الهي در كنار شريعت راه كمال و نيل به سوي خدا را فراهم مي آورد، بدون اينكه نياز به اعتقاد به الوهيت غير خدا و فدا كردن شخصيتي مثل عيسي ع باشد.