عدالت در توزيع ثروت عمومي در بازخواني سيره امام علي(ع)

عدالت مقوله اي است كه تمامي جوامع بشري در هر زمان براي پايداري به آن نيازمندند و اگر رهبراني موفق به اجراي همه جانبه عدالت در جامعه بشوند، آن جامعه متزلزل نخواهد شد و به جامعه اي آرماني مبدل خواهد شد. هم چنين هدف از پذيرفتن منصب رهبري و خلافت مسلمانان بايد اجراي همه جانبه عدالت در جامعه باشد، زيرا با اجراي عدالت، بسياري از مسائل مورد نياز دولت و مردم حل خواهد شد.در اين راستا يكي از شاخصه هاي اجراي عدالت، برقراري آن در زمينه توزيع ثروت و بيت المال است و از آنجا كه ثروت و بيت المال از بخش هاي اصلي پايداري يك نظام براي پيشبرد اهداف و از ضروريات هر جامعه اي است، نحوه توزيع آن و رعايت جانب عدالت در تقسيم آن نيز ضرورت مي يابد. در مطالعه بر روي سيره بزرگان در مي يابيم كه روش امام علي(ع) در حكومت داري يكي از مصاديق بارز پياده سازي عدالت در حوزه توزيع ثروت و بيت المال است. درواقع امام زمام حكومت را براي احيا و اجراي همه جانبه عدالت، پذيرفت و تمام اقدامات خود را در جهت اين هدف مقدس و مهم به كار برد كه يكي از جنبه هاي اجراي عدالت توسط ايشان، عدالت ورزي در حوزه توزيع ثروت و اموال عمومي و در اصل بيت المال بود البته اين در حالي بود كه اجراي عدالت در توزيع ثروت ازبعدِ وفات پيامبر(ص) تا زمان حكومت ايشان، به فراموشي سپرده شده بود و ديگر، مردم برپايي عدالت از جانب رهبران را مشاهده نمي كردند و تنها چيزي كه ديده مي شد، بخشش هاي بي مورد و بدون حساب از اموال عمومي و وفور تبعيضات گوناگون در تقسيم اموال بود كه با اجراي عدالت در جامعه با رويكرد توزيع درست ثروت، بسيار فاصله داشت؛لذا امام علي(ع) خلافت تا به اين اوضاع سامان بخشد و با تقسيم درست اموال و مصرفِ به جاي ثروت سبب رشد جامعه زمان خويش شود و عدالت تمام جانبه را برپا دارد تا حق به صاحبان اصلي اش برسد و ضعيفان فراموش شده دلگرم شوند.