صحنه پردازي در آثار اقتباسي از مثنوي براي كودكان و نوجوانان

داستان يكي از جذاب ترين قالب ها در حوزه ي ادبيات كودك و نوجوان است. عوامل و عناصر گوناگوني در ساختار يك داستان وارد مي شوند كه از آن ميان صحنه پردازي را مي توان نام برد، در آثار اقتباسي از مثنوي براي كودكان و نوجوانان نيز اين عنصر قابل مشاهده است. با بررسي اين عنصر در آثار اقتباسي از مثنوي، روشن شد كه نويسندگان اين آثار، در صحنه پردازي داستان هاي خود تا حدودي متفاوت از حكايت هاي مثنوي حركت كرده و با بهره گيري از دو شيوه-ي مستقيم و غيرمستقيم به معرفي مكان و زمان داستان خود پرداخته اند. در اين ميان توصيف مكان با بهره گيري از تصويرها و تعبيرهاي زيبا بيش تر مورد اقبال نويسندگان بوده و شيوه ي غيرمستقيم در معرفي زمان داستان كاربرد بيش تري داشته است. روش اين پژوهش تحليلي و توصيفي است و گردآوري اطلاعات از طريق مطالعه ي آثار داستاني اقتباسي از مثنوي براي كودكان و نوجوانان و بررسي عناصر مكاني و زماني در اين داستان ها صورت گرفته است.