مقايسه مباني و قواعد روش‌هاي تفسير قانون مدني در حقوق مدرن و آثار استاد جعفري لنگرودي

در حقوق مدرن، عدّه‌اي از انديشمندان، به وحدت قانون و قاعدة حقوقي معتقدند در حاليكه كه گروهي ديگر، معتقدند كه قانون يكي از ابزارهاي بيان قاعده است. بر اساس رويكرد دوم كه مورد پذيرش استاد جعفري لنگرودي نيز هست، براي تفسير قانون به سرچشمه‌هاي قانون در عرف، غرائز حقوقي، ‌وجدان بشري، دكترين و... رجوع مي شود. در حقوق مدرن، عده اي منبع اصلي حقوق را عقلانيت فطري و گروهي عقلانيت خودجوش مي دانند. استاد جعفري لنگرودي، قانون را محل تلاقي عرف و دكترين مي-داند و براي تفسير آن مراجعه به غرائز حقوقي، عرفِ عادت و منابع اسلامي در چارچوب استدلال عقلي با عنايت به فهم اصحاب و... را لازم مي دانند تا به اين ترتيب، تصورات و تصديقاتي دقيق، كارآمد و معتبر از قانون استنباط شود. منطق تفسيري در حقوق مدرن و آثار استاد جعفري لنگرودي نوعي تحقيق نظري است كه از سه بخش تشكيل شده است: تصورات، تصديقات و استدلال. آثار استاد جعفري در توضيح منطق تفسيري علاوه بر اصالت و روشمند بودن از مباني بومي و متقني برخوردار است كه در آثار ساير حقوق‌دانان سابقه نداردكه در اين تحقيق، اين مباني و روش‌ها در مقايسه با آثار مشابه مورد بررسي قرار خواهد گرفت.