بررسي كيفي نواحي مستعد فرسايش و رسوب گذاري در تقاطعات كانال هاي مستطيلي

ساده ترين شكل برخورد دو جريان در يك رودخانه، تلاقي دو كانال با زاويه اتصال 90 درجه مي باشد كه در نتيجه الگوي جريان پيچيده اي شكل مي گيرد. در اين پژوهش الگوي سه بعدي جريان در تقاطع يك كانال مستطيلي با استفاده از مدل عددي فلوتري دي به صورت عددي بررسي شد. هدف اصلي اين تحقيق بررسي كيفي الگوي فرسايش و رسوب در تقاطع كانال هاي مستطيلي يراي مقدار متفاوتي از نسبت هاي دبي جريان (نسبت دبي جريان در كانال بالادست به كل دبي جريان) مي باشد. براي مدل سازي آشفتگي از مدل (RNG ) استفاده شد. شبيه سازي ها حاصل از برخورد دو كانال مستطيلي با بستر صلب و در نسبت هاي دبي مختلف انجام گرفت. بررسي ها نشان مي دهد كه ازتلاقي دو جريان كانال اصلي و جريان كانال جانبي، جريان چرخشي با سرعت كم به وجود مي آيد كه اين ناحيه چرخشي جريان در كانال اصلي را نيز تحت تأثير قرار مي دهد و بعلت كم بودن سرعت در اين مكان امكان رسوب گذاري وجود دارد، جريان پس از برخورد با ديواره روبرويي به لايه هاي زيرين رفته و باعث تقويت جريان هاي ثانويه مي شود و بر سرعتش افزوده مي شود، به همين دليل احتمال آبشستگي در ديواره روبرويي وجود دارد. با تغيير نسبت دبي ابعاد اين ناحيه تغيير مي كند و با افزايش نسبت دبي ابعاد اين ناحيه كاهش پيدا مي كند. با افزايش نسبت دبي امكان فرسايش و رسوب گذاري در كانال اصلي كاهش مي يابد. در اين پژوهش جهت صحت سنجي نتايج عددي از نتايج آزمايشگاهي وبر و همكاران[1] استفاده شد.