ارزيابي تاثير نسبت سطح به حجم ساختمان برميزان مصرف انرژي گرمايشي وجذب انرژي خورشيدي در اقليم اصفهان

انرژي يكي از مهم ترين مسائل روز دنيا به شمار مي¬آيد. امروزه با توجه به مصرف بي رويه سوخت هاي فسيلي و كمبود اين منابع و همچنين آلودگي¬هاي زيست محيطي ناشي از مصرف اين انرژي ها، بشررا برآن داشت تا براي ذخيره و يا كنترل مصرف انرژي هاي تجديد پذير، سياست ها ويا تمهيداتي بينديشد. بنابراين بهتر است كه از انرژي هاي تجديد پذير كه سر منشا آن، انرژي خورشيدي است براي جايگزيني اين انرژي ها استفاده شود. در اين پژوهش سعي برآن شده تا، پارامترهاي تاثيرگذار بر جذب انرژي خورشيدي وكاهش مصرف انرژي گرمايشي درساختمان، بررسي شود. طبق مطالعات صورت گرفته، ميزان سطح ساختمان كه بتوان از طريق آن انرژي خورشيدي توسط پنجره ها دريافت كرد، نقش به سزايي درجذب انرژي خورشيدي دارد. لذا با مطالعه در اين زمينه و توجه به ميزان تاثير نسبت سطح به حجم ساختمان در مصرف انرژي، با نرم¬افزار design builder ، ميزان تاثير آن ، در جذب انرژي خورشيدي و مصرف انرژي گرمايشي، در 9 مدل بررسي شد. و همچنين پارامترهاي مداخله گر ثابت در نظرگرفته شد. نتايج نشان دادكه هرچه نسبت سطح جانبي به حجم ساختمان A/V)) بيشتر باشد ميزان جذب انرژي خورشيدي نيز بيشتر است و مصرف انرژي گرمايشي در فصل هاي پاييز وزمستان، كمتر است. و درساختمان هايي با ميزان A/V)) يكسان هرچه نسبت سطح كل ساختمان به حجم S/V)) بيشتر باشد مصرف انرژي گرمايشي آن¬ها نيز بيشتر است.