مقايسه ابراز وجود در دانشجويان ورزشكار و غيروزشكار

مقدمه: ابراز وجود، شامل گرفتن حق خود و ابراز افكار، احساسات و اعتقادات خويش به نحوي مناسب، مستقيم و صادقانه است به صورتي كه حقوق ديگران را زير پا نگذاريم. لذا هدف اين پژوهش مقايسه ابراز وجود در دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار بود. روششناسي: اين پژوهش يك مطالعه از نوع علي- مقايسه اي است. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانشجويان پسر ورزشكار و عادي دانشگاه محقق اردبيلي در سال1393 در شهر اردبيل بود. حجم نمونه در اين پژوهش 60 نفر بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس ابراز وجود استفاده شد. به منظور تحليل داده‌ها ازآزمون تحليل واريانس (ANOVA) استفاده شد. نتايج: نتايج تحليل واريانس نشان داد كه بين دو گروه در ميزان ابراز وجود تفاوت معناداري وجود دارد. به عبارت ديگر، دانشجويان ورزشكار نسبت به افراد غيرورزشكار نمره بالاتري در ميزان ابراز وجود كسب كردند. بحث و نتيجهگيري: با توجه به اين نتايج مي توان گفت كه مهارتهاي ابراز وجود و جرات مندي در نتيجه ورزش و پيامدهاي حاصل از آن مي تواند در افراد افزايش يابد؛ بنابراين توجه به امر ورزش و تداوم تمرينات ورزشي در زندگي مي تواند نتايج مثبت رواني، جسماني و اجتماعي به دنبال داشته باشد.