ارائه يك الگو و مدل عملي تجزيه و تحليل فرهنگي: نخستين گام در بازنمود فرهنگ در متون آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان

در حاليكه كشور ايران به سمت و سوي كسب جايگاه حقيقي خود در صحنه جهاني حركت مي كند، حيطه آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان به گونه اي روزافزون اهميت بيشتري پيدا كرده است. بدليل مركزي بودن نقشي كه مفاهيم ادب و وجهه در تعامل ارتباطي در زبان فارسي بازي مي كنند، نقطه آغازين تحقيق حاضر از اين جايگاه است كه تدريس فرهنگ جزء جدايي ناپذيرآموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان (آزفا) بوده و مي تواند به زبان آموزان خارجي در ايجاد و تكامل يك درك عميق از فرهنگ پارسي و به شكلي ايده آل تر در ايجاد نگرش مثبت آنها نسبت به اين فرهنگ كمك نمايد. اين مقاله تلاش نمود نشان دهد چگونه ارائه يك الگو و مدل از مفهوم ادب در زبان فارسي عملا مي تواند در كلاس تدريس به غير فارسي زبانان بكار رود. تحقيق حاضر مفاهيم توانش ارتباطي و ناكامي منظورشناسي را مورد بررسي قرار داده و سپس الگو و مدلي را جهت تجزيه و تحليل فرهنگ فارسي از منظر مفهوم و اجزاء وجهه و اصول ادب در فارسي (احترام، تواضع، صميميت) ارائه نمود و در مرحله بعد نيز نشان داد چگونه اين تحليل مي تواند در جهت توسعه راهبرد ها يا استراتژي هاي كلاسي بكار رود. تدريس فرهنگ همچنين بايد يكي از اهداف خود را ايجاد دركي دقيق و شفاف تر از قوانين فرهنگ بومي خود زبان آموزان قرار دهد. ازنتايج پژوهش حاضر كه توسط محققين تبيين گرديد اينگونه نتيجه گرفته شد كه دركي روشن از هردو فرهنگ هدف و خودي، مي تواند براي زبان آموزان پيامدهاي عاطفي، رفتاري و شناختي موثر و مثبتي در بر داشته باشد تا از طريق آن بتوانند به درجه اي ازدرك و تحمل ديگر فرهنگ ها دست يابند و ازفراز و نوك كوه يخي فرهنگ به سمت لايه هاي عميق تر رشد شناختي در مورد فرهنگ هدف حركت كنند.