حضرت خديجه (س) الگوي بي بديل در مسائل اجتماعي- اقتصادي، همسرداري و عفت و پاكدامني

نقش و جايگاه مهم حضرت خديجه (س) در سخت ترين دوران اسلام بر همگان آشكار است. در زمان محاصره اقتصادي در شعب ابوطالب (ع) و در دوران بعثت با حمايت هاي مادي و معنوي خود از پيامبر راستين(ص) نقش بسيار مهم و ارزشمندي براي بقاء و تثبيت اسلام ايجاد نمود و با فداكاري هاي فراوان نام خود را به عنوان الگوئي حقيقي در تاريخ ثبت نمود. لذا از ديدگاه حضرت خديجه (س) الگوي شغلي زن بايد با شأن و منزلت خانوادگي و اجتماعي، توان و وضعيت جسماني و توام با خردورزي باشد. از ديدگاه شخصيتي اين بانوي معظم فراتر از بعد مقدسش، زندگي عاشقانه و عارفانه، ياوري، غمخواري و مونس بودن با همسر و تربيت فرزندان صالح است كه نشان از انديشه ي بلند، فكر عميق و بصيرت ژرف اين بانوي پاكدامن دارد. زندگي حضرت خديجه (س) بر پايه آرمان، ادب و همگرايي پايه ريزي شد، شور، شعور و شيفتگي بانو تاحدي بود كه مي توان او را الگوي كاملي براي همه ي دوران ها دانست و به معناي واقعي الگوي پاكدامني و پارسايي به شمار آورد. يافته هاي اين تحقيق كه به شيوه ي كتابخانه اي و تحليلي مي باشد حاكي از اين است كه خديجه (س) الگوئي موفق براي همه اعصار و دوران هاست و نمونه اي موفق در زمينه هاي مختلف ازدواج، شغل، تربيت اولاد و ... است. بديهي است زنان ما با تأسي از اين بانوي بي بديل و اثر پذيري از ايشان هرچه بيشتر و بهتر موفقيت حاصل مي نمايد.