معلمي، شيوه ها و شاخصه هاي معلم در قرآن

«تعليم» و «آموزش» در قرآن كريم فوق العاده مهم است چراكه مقدمه و لازمه پرورش است. اهميت آموزش تا بدان حد است كه خداي متعال سِمَت معلمي را به خود نسبت داده در قدم بعدي اين انبياء الهي هستند كه معلمان بشريت هستند.از جمله شيوه هاي آموزش بر اساس قرآن كريم عبارتند از: شيوه هاي چهره به چهره، آموزش جمعي و گروهي، گفتاري محض تا عملي.آموزش از طريق دل آموزش از طريق بكار گيري عقل و انديشه، شيوه مناظره ومجادله،شيوه آسان‏گيرى،رحمت ومهربانى،تشويق و بشارت، انذار به فرجام سوء دنيوى و اخروى، خطاب به تمام ابعاد وجودى مثل فطرت و دل، وعقل، آزادمنشى و پرهيز از تقليد وخرافه پرستى، برخورد متناسب با روحيات اقشار مختلف مخاطبان، تكليف به قدر توان، پيشگيرى از تهمت‏ها،استفاده ازمثل‏ها وحكمت‏ها،يادآورى نعمات‏ الهى،يادآورى تاريخ پيشينيان به منظور تشويق وعبرت آموزى، اصرار بر همراهى قول و فعل، پرهيز از نفاق، تكرار جمله يا آيه، طرح پرسش‏هاى پياپى، حفظ عزت و كرامت انسانى، وعظ و اندرز ناصحانه از شيوه هايي است كه در قرآن كريم به كار رفته است. ويژگيهاي متن و محتواي آموزشي بر اساس قرآن كريم عبارتند از: حق بودن؛ ترديد بردار نبودن؛ متين و مبين بودن؛ جامع و كامل بودن، قابليت استدلال؛ مطابقت با فطرت؛ پاسخ به نيازها و احساسات. ويژگي هاي شخصي معلم نيز بصورت فهرست وار عبارتند از: آگاهي همراه بصيرت؛ مردمي و دردآشنا؛ حامي مستضعفان و محرومان؛ مهرباني؛ تواضع؛ ايمان به هدف؛ اميدواري به وعده‌هاي الهي؛ خلوص نيت.