نقش ترجمه در تاريخ ادبيات فارسي معاصر و ادبيات تطبيقي

ترجمه ابزاري مفيد براي ايجاد پيوند بين ادبيّات يك كشور و ادبيّات كشوري ديگر است و از انفعال ادبيات يك كشور و انحطاط آن ممانعت به عمل آورد. در اين مقاله سعي شده نشان داده شود كه ترجمه در شكل‌گيري روابط بين ادبيات ملل گوناگون و تاثيرگذاري آنها بر يكديگر نقش داشته و درحيطه ادبيات تطبيقي نيز بسيار مطرح بوده است. درابتدا به انواع ترجمه و جايگاه آن در ادبيات جهان اشاره شده است. سپس به برخي كاركردهاي آن، مانند دقت و امانت‌داري در ترجمه از سوي مترجم، تأثير اثر ترجمه ‌شده بر ادبيات مقصد، گسترش فن داستان‌نويسي در ادبيّات كلاسيك و معاصر فارسي، رونق ترجمه آثار رئاليستي و رمانتيك، گسترش مضمون، ايجاد تعامل‌ و ارتباط‌ فرهنگي ميان ادبيّات فارسي و معرّفي داستان‌نويسان مشهور غربي به داستان‌نويسان معاصر ادبيّات فارسي به منظور تقويت و گسترش ادبيّات ملّي اشاره شده است. در اين مطالعه تلاش شده با روش توصيفي و تحليلي به راهكارهاي مناسبي براي تمييز صحّت و سُقم ترجمة آثار ادبي براي تطبيق دو اثر با زباني مشترك يا متفاوت دست يافته شود.