واكاوي انديشه ي دم غنيمت شمري خيّامي درشعر «خطاب به معشوقه ي عشوه گرش » اثر اندرو مارول

خيّام از شاعران برجسته ي ايراني است، كه به زيبايي توانسته مفهوم دم غنيمت شمري را در ادبيّات فارسي عينيت ببخشد. خيّام در رباعيّاتي سرشار از معاني اخلاقي و عرفاني و درون-مايه هاي فكري و فلسفي، توانسته خواننده را عميقاً با بي‌ارزشي دنياي گذران آشنا كند. ديدگاه ويژه اندرو مارول، شاعر انگليسي نسبت به هستي، در پاره اي موارد بسيار به فلسفه ي رباعيّات خيّام نزديك است. هم‌چنان كه در فرهنگ غرب نويسنده در شعر دم غنيمتي بر اين موضوع تاكيد مي كند، كه زندگي كوتاه است و زمان از كف مي رود و به شنونده توصيه مي كند تا نهايت ممكن از لذّت هاي موجود بهره ببرد. فرضيه ي بناي اصلي اين تحقيق بر آن است، كه تاكيد كند كه بين جهان بيني خيّام و اندرو مارول رابطه اي معنادار وجود دارد. در اين پژوهش خوش باشي و دم غنيمت شمري خيّام را در چشم اندازي تطبيقي با خوشباشي شعر« خطاب به معشوقه ي عشوه گرش» To His Coy Mistress اثر اندرو مارول بررسي كند. اين مقاله در چشم اندازي تطبيقي و رويكرد مكتب آمريكايي به شيوه‌ ي توصيفي-تحليلي و با استفاده از روش كتابخانه اي به بررسي شباهت ها و اختلاف ها اغتنام فرصت در رباعيّات خيّام و شعر اندرو مارول مي پردازد. كليدواژه ها: اغتنام فرصت، خيّام، اندرو مارول، شعر خطاب به بانوي عشوه گرش.