تحليل كاركرد تلميح در شعر مسافر سهراب سپهري

در اين گفتار ضمن اشاره اي گذار به تعريف تلميح، انواع و كاركردهاي آن در منابع بلاغي، به تحليل تلميحات شعر بلند «مسافر» از سهراب سپهري پرداخته خواهد شد. پرسش-هايي كه در اين مقاله مطرح خواهد شد عبارت است از: 1. تعريف تلميح با توجه به منابع بلاغت چيست؛ 2. انواع و اجزاي تلميح كدام است و 3. كاركرد تلميح در منظومه «مسافر» چگونه است؟ براي پاسخ به سؤالات تحقيق ابتدا تعريفي تلفيقي از تلميح و انواع آن بر اساس منابع بلاغي ارائه مي شود سپس به شيوه توصيفي ـ تحليلي شعر مسافر به صورت مطالعه موردي از نظر كاربرد و كاركرد تلميح بررسي و تحليل مي گردد. نتيجه تحقيق نشان مي دهد كه در اين منظومه سيزده تلميح به كار رفته است كه اين تلميحات به موضوعات اساطيري، ايراني، يوناني، هندي، اسلامي، تاريخي و عرفاني ارجاع دارند و تمامي آنها در رابطه اي عمودي با يكديگر، ساختاري منسجم را براي اثر به وجود آورده اند و در عين حال گستره منظومه فكري متكثر سپهري را آينگي مي كنند.