خوانش صفت در گروه‌هاي اسمي اشعار نو اخوان ثالث

افزودن به امكانات نحوي زبان فارسي يكي از ويژگي هاي شعر اخوان ثالث است. اخوان با تصرف در محور هم نشيني به ياري واژه‌هايي كهن و نو، و ابداعات واژگاني خود، گروه‌هاي اسمي و وصفي و قيدي خلق مي كند كه نشان دهنده سبك خاص اوست. تنوع در اينگونه نوآوري ها، گاه در جابجايي هاي نحوي و گاه در همايندي هاي بي سابقه در زبان فارسي، نمود مي يابد. بخشي از اين نوآوري مربوط به انتخاب صفت و نوع خوانش آن در گروه هاي اسمي است. در اين مقاله به يكي از سلسله مراتب نحوي يعني گروه اسمي و تنها به صفت در ساختار گروه اسمي پرداخته شده است. به اين منظور گروه هاي اسمي كه دو صفت بياني پي درپي دارند، در سه مجموعه شعر اخوان ثالث استخراج شده است. نتايج نشان مي دهد كه در حدود يكصد و چهل مورد از اين ساختار، بيست الگوي نحوي متفاوت وجود دارد كه در مقاله براساس دستور وابستگي بازنمايي شده اند. حدود هشتاد درصد اين گروه ها خوانش شعري دارند؛ يعني اطلاعات معنايي و نحوي خوانش دستوري براي درك و توليد آنها كافي نيست و درك و توليد آنها براساس قراردادهاي ادبي بوده است.