نمادشناسي پوستينه پوشي در شاهنامه فردوسي و ايلياد هومر

يكي از مضامين مشترك در جهان، نمادهاي حيواني هستند كه در اساطير، هنر، معماري و ادبيات نقش ويژه اي را دارا مي باشند. وجود حيوانات در هريك از موارد نام برده، به ويژه در ادبيات در طي دوران هاي متعدد بازتابي از انديشه ونگاه مردمان آن روزگار است. آنچه در اساطير به تصوير كشيده شده است بي شك معناي كنايي و نمادين موجودات است كه انسان امروز را به سوي كشف فرايند روانشناختي پيچيده و پيوند انسان اوليه با انسان مدرن سوق مي دهد. هر حيوان نماد و نشانۀ فعل يا يكي از مظاهر طبيعت است كه در اساطير ملل با داستان هاي متفاوت و خويشكاري هاي مشابه و گاه متضاد نمايان مي شود. بعضا نيز شاهد هستيم در اساطير، گاه قهرمانان و ايزدان از حيوانات مورد ستايش و علاقۀ خود پوستيني در بر مي كنند و بر اين باورند كه قدرت جادويي آن حيوان به آنها منتقل مي شود. بر اين اساس در اين پژوهش سعي شده است تا نقش نمادين حيوانات در شاهنامۀ فردوسي و ايلياد هومر مورد بررسي و تطبيق قرار گيرد.