بررسي نقش آئين و فرهنگ در خانه‌هاي مسكوني تهران با نگرش انتظام شكلي (نمونه موردي، دوره پهلوي اول)

خانه‌هاي قديمي و تاريخي يكي از مهم‌ترين ميراث‌هاي فرهنگي، معماري و تاريخ شهري است كه نگهداشت و مرمت آن‌ها به لحاظ چندي از اهميت فراوان برخوردار است. در شهر تهران نيز تعداد زيادي از اين خانه‌ها از دوره پهلوي برجاي‌مانده است كه متأسفانه به دليل تغيير شيوه زندگي، تعدد مالكين، مهاجرت و به‌طوركلي از دست دادن جذابيت‌ها براي زندگي امروز، در معرض تخريب قرارگرفته‌اند. لذا بررسي و شناخت اين خانه‌ها جهت حفظ و نگهداري اين آثار باارزش امري ضروري است. در اين پژوهش خانه‌هاي مسكوني تهران در دوره پهلوي اول را موردبررسي قرار مي‌دهيم. از ميان بيش از 27 مورد خانه به‌جاي مانده، تعداد 4 عدد خانه به‌عنوان نمونه موردي انتخاب‌شده است. اين بررسي‌ها بر روي پلان و نحوه چيدمان فضاها وهم چنين انتظام شكلي صورت مي‌گيرد. روش تحقيق توصيفي تحليلي و جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي و ميداني بوده است. در اين مقاله تلاش شده تا با شناخت و تحليل نوع معماري در ساختمان‌هاي مسكوني دوره پهلوي در تهران و به دست آوردن ويژگي‌هاي بارز در آن‌ها وهم چنين تأثير فرهنگ غرب بر آن‌ها، نقطه عطفي در ياري‌رساندن به طراحي‌هاي امروزي داشته باشيم.