تحليل وبررسي حساسيت مدل ويسكوالاستيك تغيير شكل پوسته زمين به پارامترهاي ورودي هندسي گسلش در حالت شيب لغزمنطقه رودبار

هدف از اين پروژه بررسي و آناليز حساسيت مدل ويسكوالاستيك و عملي ساختن اثر تك تك پارامترهاي هندسي موثرورودي گسلش ميباشد تا معلوم گردد كه حساسيت خروجي مدل نسبت به كدام پارامتر ورودي بيشتر از بقيه است. به عبارتي تغييرات كدام پارامتر در مدل، خروجي مدل يعني جابجايي ها را بيشتر دچار تغيير ميكند. بنابراين اگر مقدار آن پارامتر معلوم نباشد، ميتوان از طريق تغييردر مقدار آن پارامتر ومعرفي مقادير متفاوت آن به مدل و مقايسه خروجي با نتايج حاصل از مشاهدات GPS به مقدار بهينه آن پارامتر پي برد. پارامترهاي ورودي هندسي شامل ميزان لغزش گسل، زاويه شيب گسل، طول گسل، عرض گسل، عمق قفل شدگي گسل وعمق لايه الاستيك ميباشد. در اين تحقيق كليه پارامترها هندسي بصورت متغير در نظر گرفته شده واثر تغييرات كوچك آنها روي تغيير شكل منتج از مدلسازي مورد اناليز قرار گرفته است. براي اين منظور يك مدل مرجع با مقادير متوسط، ايجاد شده وبا تغيير تك تك پارامترها، اثر آنها در تغيير شكل با هم مقايسه شده است. تغيير شكل ايجاد شده توسط مدل مرجع، نقش اطلاعات ژئودتيك ساختگي را دارد كه توسط مجموعه هاي مختلف پارامترها مدلسازي ميشود. پارامترهاي انتخابي براي مدل مرجع، شبيه سازي مقادير مربوط به گسلش شيب لغز است. براي انجام اناليز حساسيت در هر مرحله، كليه پارامترها به غير از يكي ثابت درنظر گرفته شد ونتايج مدلسازي روي پروفيلي عمود بر محور گسل وگذرنده از مركز آن ترسيم گرديد. نتايج انجام آناليز حساسيت نشان ميدهد كه مدل نسبت به پارامتر لغزش گسل شيب لغز رودبار در حالت هملرزه بيشترين حساسيت را دارد و به ترتيب حساسيت مدل به پارامترهاي زاويه گسل، عمق قفل شدگي بالاي گسل، عرض گسل، طول گسل و عمق لايه الاستيك كم ميشود. بنابراين تعيين طول گسل و عمق لايه الاستيك بااستفاده از عمليات زمين شناسي بهتر است.