ارزيابي روش‌هاي علوم ژئوماتيك در مستند نگاري سه و چهاربعدي ميراث فرهنگي

مهم‌ترين مرحله پس از كشف آثار باستاني در باستان‌شناسي؛ تهيه و گردآوري اطلاعات دقيق از اين آثار و مستند نگاري اين ميراث گران‌بها است چراكه نقش اساسي‌اي در حفظ، نگهداري، مرمت و مديريت هر چه صحيح‌تر اين آثار ايفا مي‌كند. مستند نگاري سه‌بعدي روشي است كه در آن از اشياء، مناطق و سايت‌هاي تاريخي موردمطالعه مدل سه‌بعدي تهيه مي‌شود و در مستند نگاري چهاربعدي روند كاوش و حفاري با در نظر گرفتن مؤلفه زمان نمايش داده مي‌شود كه سهولت در تفسير و ارائه نتايج را به همراه دارد. روش‌هاي گوناگوني براي مدل‌سازي سه و چهاربعدي ميراث فرهنگي وجود دارد كه هر يك داراي مزايا و معايبي هستند. در اين مقاله به بررسي و ارزيابي روش‌هاي مدل‌سازي و مستند نگاري آثار باستاني و ميراث فرهنگي در مقياس‌هاي بزرگ و كوچك با بهره‌گيري از علوم ژئوماتيك پرداخته مي‌شود و هر يك از روش‌ها با هفت معيار؛ هزينه، زمان، كيفيت تصويري، انعطاف‌پذيري زماني، تراكم داده، ميزان دقت استخراج اطلاعات هندسي و نحوه عملكرد براي مدل‌سازي مكان‌هاي بزرگ با يكديگر مقايسه مي‌شوند همچنين توسعه موزه‌هاي مجازي نيز مطالعه مي‌گردد. بايد توجه داشت كه در هنگام انتخاب روش مدل‌سازي، تناسب روش موردنظر بستگي به منطقه موردمطالعه و معيارهاي مورد انتظار دارد. نتيجه اين تحقيق انتخاب بهترين روش به‌منظور مستند نگاري و مدل‌سازي ميراث فرهنگي است.